Wanneer we verbaal met anderen communiceren, is de stem een van de vier expressiemiddelen.
De andere zijn woorden / gesproken taal, gezichtsuitdrukkingen / lichaamstaal en aandacht.
Je stem is wie je bent. Net als de ogen, kan de stem een venster zijn naar iemands ziel.
Je stem weerspiegelt zoveel van je persoonlijkheid.
Je stem is zoals een spiegel van je leven. Wanneer je stem diep, vol, ontspannen, verbonden en stromend is… zal dit te horen zijn. Wanneer je stem schokkerig of gedeeltelijk is of als je je inhoudt (niet uitspreekt) … kan dit in je leven zichtbaar zijn. Je kan als ware “onzichtbaar” zijn, niet gezien en niet gehoord.
Je lichaam onthoudt alles; geluiden, geuren, aanrakingen, smaken. De herinnering wordt niet in je geest vastgehouden, ergens opgesloten in de uithoeken van je hersenen. In plaats daarvan wordt het in je lichaam vastgehouden, helemaal tot op cel-niveau. Je lichaam heeft veel te vertellen. Dit kan zich ook uiten in je stem of…. in zwijgen. Je stem niet durven te gebruiken, misschien was daar geen ruimte.
Ik weet nog dat ik jong was en er werd iets over mijn zingen gezegd. Voor mijn gevoel zong ik prachtig. Ik zong voluit mijn eigen melodie. Tot er iets van werd gezegd.
Sindsdien zong ik niet meer, durfde ik mijn stem niet meer te gebruiken.
Ik was al een stil terug getrokken iemand.
Wat een invloed een paar woorden had voor mij en mijn stem!
Ik kreeg het gevoel dat ik niet kon zingen. Ik heb heel wat geplaybackt daarna. Ik durfde niet meer te zingen, ik schaamde voor mijn “lelijke” stem. Mijn overtuiging was dat ik niet mijn stem kon gebruiken, die was immers vals. (Zelfs later, ik wou naar een koor toe, zei de koor begeleider dat ik niet mee kon doen, vanwege mijn stem).
Bevroren stem
Door omstandigheden kwam ik in ongezonde relaties terecht (geestelijk en fysiek geweld), waar ik mijn stem niet durfde te gebruiken. Mijn stem was bevroren om voor mijzelf op te komen.
Mijn stem accepteren
Door craniosacraal sessies leerde ik om mijn stem weer te accepteren zoals deze nu is. Ik leerde mij om mij echt te uiten.
Tijdens de adem en stem opleiding leerde ik door stembevrijding in combinatie met de verbonden adem mijn stem te gebruiken.
Ik leerde NEE te schreeuwen.
Langzaam aan leer ik nu nog om mijn grens neer te zetten. Voor mijzelf op te komen. Te zeggen wat ik echt te zeggen heb.
Het gaat met kleine stapjes. Elke stap is er weer één om dankbaar voor te zijn.
Je stem ben jij
Wanneer je je stem vindt, vind je niet iets nieuws in jezelf; in plaats daarvan vind je een beetje meer van jezelf. Je vindt een beetje meer vrijheid om te spreken, je uit te drukken en jezelf te laten horen. Je ontdekt dat je stem nergens anders is dan in jezelf of iemand anders dan wie je bent.
Een paar vragen voor je stem en jij
Wat houdt jou tegen om je stem te gebruiken?
Wat was jouw proces van het vinden / niet-vinden van jouw stem?
Wat was behulpzaam?
Wat is het precies dat je je uit?
